METSERVICE Łukasz Szałas ul. Wielkopolska 3G 26-600 Radom
Spawanie to proces łączenia materiałów (najczęściej metali) przy użyciu wysokiej temperatury. W zależności od używanej technologii, proces spawania może mieć różne właściwości i zastosowania. Dwie z najpopularniejszych metod spawania to spawanie MIG (Metal Inert Gas) i TIG (Tungsten Inert Gas), które wyróżniają się wyjątkową precyzją i wszechstronnością. W tym artykule przyjrzymy się szczegółowo tym dwóm technikom spawania, ich zasadom działania, zaletom oraz zastosowaniom.
Spawanie MIG, znane również jako spawanie GMAW (Gas Metal Arc Welding), jest jednym z najczęściej wykorzystywanych procesów spawania w przemyśle. Charakteryzuje się stosunkowo prostą obsługą i szybkością wykonania, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem w produkcji masowej oraz w spawaniu elementów o prostych kształtach.
W procesie MIG używa się drutu elektrodowego, który pełni funkcję materiału wypełniającego. Drut jest podawany automatycznie przez spawarkę, a spawacz kieruje palnikiem wzdłuż szczeliny spawalniczej. Proces spawania odbywa się w atmosferze gazu ochronnego, którym zazwyczaj jest argon lub mieszanina argonu z innymi gazami, takimi jak dwutlenek węgla. Gaz ochronny zapobiega utlenianiu materiału w strefie spawania i chroni spoinę przed zanieczyszczeniami atmosferycznymi.
Podczas spawania MIG, elektroda (drut) topnieje, tworząc spoinę, która łączy elementy metalowe. Wysoka wydajność tego procesu sprawia, że jest to technika bardzo popularna w przemyśle motoryzacyjnym, konstrukcjach stalowych, a także w produkcji części maszyn i urządzeń.
Spawanie TIG, znane również jako spawanie GTAW (Gas Tungsten Arc Welding), to bardziej precyzyjna metoda spawania, która jest wykorzystywana do łączenia materiałów o wyższych wymaganiach jakościowych. Technika ta jest stosunkowo trudniejsza w nauce, ale zapewnia niezwykłą precyzję i czystość spoiny. Spawanie TIG jest często wybierane w przypadkach, gdy wymagane są bardzo estetyczne, wytrzymałe i bezdefektowe spoiny.
W procesie TIG używa się nietopniejącej elektrody wolframowej, która nie topnieje w trakcie spawania. Źródłem ciepła jest łuk elektryczny pomiędzy elektrodą a obrabianym materiałem. Do spawania wykorzystywana jest także osłona gazowa (zwykle argon), która chroni łuk spawalniczy i spoinę przed zanieczyszczeniami atmosferycznymi. W odróżnieniu od spawania MIG, materiał wypełniający (jeśli jest potrzebny) dodaje się ręcznie, co pozwala na pełną kontrolę nad ilością i rodzajem wypełniacza.
Spawanie TIG charakteryzuje się wyjątkową precyzją, dzięki czemu jest idealne do spawania cienkich materiałów oraz elementów wymagających estetycznych i mocnych spoin, jak np. spawanie aluminium, stali nierdzewnej czy tytanu.
Choć zarówno spawanie MIG, jak i TIG służą do łączenia materiałów metalowych, różnią się one pod względem technologicznym i zastosowania:
Spawanie MIG i TIG to dwie popularne metody łączenia materiałów, które różnią się pod względem technologii, precyzji oraz zastosowań. Spawanie MIG jest szybsze, bardziej zautomatyzowane i wszechstronne, co sprawia, że znajduje zastosowanie w produkcji masowej i przy spawaniu grubszych materiałów. Z kolei spawanie TIG jest bardziej precyzyjne, idealne do pracy z cienkimi materiałami i wymagającymi estetyki, takimi jak stal nierdzewna, tytan czy aluminium. Wybór odpowiedniej metody zależy od wymagań konkretnego zadania, rodzaju materiału oraz oczekiwanej jakości spoiny.